Zioła i surowce do domowych mieszanek herbacianych - cz. I 

Istnieje wiele ziół i surowców, które nadają się do przygotowania aromatycznych herbat. Znajomość działania poszczególnych ziół i sposobu ich stosowania może ułatwić skomponowanie harmonijnej mieszanki ziołowej o pysznym smaku i wspaniałym aromacie.

Po co kupować gotowe mieszanki ziołowe, skoro można je łatwo przygotować samodzielnie, korzystając z regionalnych składników? Herbata ziołowa pomaga na wiele mniejszych i większych dolegliwości. Zaletą jest to, że nie musisz koniecznie kupować ziół do takiej herbaty. Wiele zdrowych ziół można znaleźć za darmo na polach, łąkach, w lasach albo można je łatwo wyhodować we własnym ogródku, na balkonie czy nawet na parapecie .

Samodzielne przygotowywanie mieszanek herbat ma tę wielką zaletę, że możesz skomponować ulubioną mieszankę herbat według własnego gustu i potrzeb. Wiesz także, gdzie i jak zbierałeś zioła. A to, czego sam nie zbierzesz, znajdziesz dobrej jakości w aptece, sklepie z ekologiczną żywnością lub w dobrze zaopatrzonych sklepach zielarskich.

Surowce zielarskie ze względu na rodzaj można podzielić na następujące grupy:

• liście (łac. folium) np. truskawki (doskonałe są również suszone szypułki z truskawek, nadają wspaniałego aromatu), maliny, jeżyny, poziomki, pokrzywa, babka zwyczajna, babka lancetowata, bluszczyk kurdybanek, werbena, krwawnik, mięta, melisa, szałwia, bazylia, oregano, rozmaryn, tymianek, przytulia, miłorząb (Ginko biloba), Jiaogulan Gynostemma (ziele długowieczności), bakopa drobnolistna (Bacopa monnieri), pelargonii pachnącej (geranium, anginka), hyzop lekarski, trawa cytrynowa, trawa żubrówka, podagrycznik, brzoza, wiśnia, czereśnia i wiele innych

• kwiaty (łac. flos) np. płatki dzikiej róży (lub inne pachnące, ale nie pryskane!), nagietek, aksamitka, forsycja, chaber bławatek, mak, rumianek, malwa, chmiel, stokrotka, lawenda, czarny bez, krwawnik, dziurawiec, lipa, akacja, bez lilak, pysznogłówka, koper włoski, klitoria teranteńska (Butterfly Pea Tea), dzika marchew, wiązówka błotna, złocień maruna, kozłek lekarski (waleriana), męczennica (Passiflora L), głóg, jabłoń, poziomka, dziewanna, ślaz, nostrzyk żółty, nawłoć, bylica, konopie siewne (Cannabis sativa L.), miodunka, mniszek lekarski, koniczyna czerwona, wrzos, jeżówka purpurowa, wiesiołek, bratek, fiołek, magnolia i inne

• ziele (łac. herba) dotyczy to całego zioła, najczęściej są one zbierane w okresie kwitnienia, zbiera się całość rośliny przeważnie w okresie, kiedy roślina rozpoczyna kwitnienie, gdyż wszystkie jej części zawierają wówczas najwięcej związków czynnych. Poza tym łodyga nie jest wtedy jeszcze zdrewniała i daje się wykorzystać na równi z liśćmi, mieści się tu dużo roślin wymienionych jako liście, np. majeranek, oregano, tymianek, macierzanka i inne

• nasiona (łac. semen) np. kopru włoskiego, marchewnika anyżowego, ostropestu

• owoce (łac. fructus) dzikiej róży, głogu, bzu czarnego, aroni, jagód, jabłek, gruszek, śliwek, żurawiny, malin, jarzębiny, jagody, borówki, jeżyny, rokitnik i inne

• korzenie (łac. radix) i kłącza (łac. rhizoma) np. mniszka lekarskiego, imbiru, kurkumy i inne

• przyprawy kuchenne np. cynamon, anyż, kardamon, goździki, suszone skórki cytrusów eko (pomarańczy, cytryny, limonki), wanilia

• gałązki np. malin, wierzby, porzeczek, najczęściej zbierane zimą i wiosną

• pączki (łac. gemma) z drzew i krzewów – te zbiera się zimą i bardzo wczesną wiosną np. pączki topoli, porzeczki

• igliwie - igły świerku, sosny (Uwaga! Nie zbieramy igieł cisu – są trujące!)

UWAGA: Niektóre zioła są silnymi roślinami leczniczymi i nie są tolerowane przez wszystkich. Pijąc dane zioło po raz pierwszy należy zacząć od małych ilości.