Idealny pokarm dla mózgu i serca - orzechy włoskie i laskowe

Na świecie znanych jest kilkanaście gatunków orzechów. W Polsce występują głównie, dobrze wszystkim znane orzechy laskowe i włoskie. Pozostałe możemy spotkać jedynie w ogrodach botanicznych i prywatnych ogrodach pasjonatów drzew. Należą do nich: orzech czarny, orzech szary, orzech ajlantolistny, orzech mandżurski oraz orzech sercowaty.

Orzechy laskowe występują w Europie południowo-wschodniej, w Azji Mniejszej, w wielu krajach basenu Morza Śródziemnego oraz w Stanach Zjednoczonych. W Polsce pospolite zarówno na niżu jak i w górach na poziomie do ok. 1300 m n.p.m. Rosną na leszczynie, zebrane po kilka, o długości do 2 cm, z czego każdy orzech otoczony jest frędzelkowatą okrywą owocową. Ich łupina jest gruba i twarda.

Orzechy laskowe bogate są w

witaminę E,

witaminy z grupy B,

kwas foliowy oraz

potas, wapń i fosfor.

Witamina E oraz kwas foliowy są niezbędne do prawidłowego rozwoju dziecka w łonie matki, a także pomagają wzmacniać układ sercowo-naczyniowy. Oprócz tego zawierają nienasycone kwasy tłuszczowe, głównie jednonienasycone, oraz błonnik. Olej z orzechów laskowych zalecany jest w profilaktyce miażdżycy, a dzięki temu, że obniżają poziom cukru we krwi, mogą być spożywane przez osoby chore na cukrzycę.

Orzechy można zaliczyć do produktów bardzo pożywnych, gdyż zawierają ok.

60% tłuszczu,

15% białka,

7% cukru,

a ich kaloryczność wynosi ok. 640 kcal w 100 g.

Orzechy włoskie występują w południowo-wschodniej Europie, a także w Azji, Himalajach, południowo-zachodnich Chinach, Kalifornii i Chile. W Polsce są najczęściej uprawianym gatunkiem orzecha. Chociaż nie są rodzime, to rosną właściwie w każdym ogrodzie.
Orzech włoski ma kulisty lub lekko owalny kształt, o średnicy ok. 3-4 cm. Składa się z zewnętrznej zielonej łupiny, środkowej zdrewniałej skorupy (jasnobrązowa, lekko bruzdowana) oraz jadalnego, smacznego, pożywnego nasiona w kształcie mózgu.

Nasiona orzecha włoskiego zawierają dużo wysokowartościowego białka (ok. 15%), co jest szczególnie doceniane przez wegan, w celu uzupełniania niedoborów tego składnika w ich diecie.

Orzech włoski zawiera:
- witaminy: A, z grupy B, E, kwas foliowy,
- sole mineralne: potasu, magnezu i fosforu (wpływa na pracę mózgu, polecane dla uczących się),
- związki żelaza i kobaltu,
- błonnik,
- wielonienasycone kwasy tłuszczowe, które obniżają poziom cholesterolu LDL

Orzechy włoskie wyróżniają się najwyższą zawartością przeciwutleniaczy, w porównaniu do innych gatunków orzechów.

Jednym z najbardziej cenionych produktów wytwarzanych z orzechów włoskich jest olej tłoczony na zimno.

Jego właściwości powodują, że pomino wysokiej ceny jest bardzo pożądany.

Dlaczego?

Olej z orzecha włoskiego to:
• bogactwo nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT) w tym znajdują się szczególnie istotne z punktu widzenia dla zdrowia kwasy, jak: linolowy (omega - 6) i linolenowy (omega - 3).
• skarbnica witamin E, A, K i witaminy z grupy B, również zawiera biotynę (witaminę H).
• działa przeciwzapalne i antybakteryjne
• działa antygrzybicznie (może nas wspomóc w walce z Candidą)
• działa przeczyszczająco, usprawnia pracę jelit, wpływa na trawienie, zapobiega zaparciom
• wykazuje działanie antyoksydacyjne, walcząc w wolnymi rodnikami i eliminując je spowalnia procesy starzenia organizmu
• pozytywnie działa na układ krążenia, obniżając poziom trójglicerydów.

To nie koniec pozytywnych właściwości oleju, ma również zastosowanie w kosmetyce:

• nawilża i regeneruje naskórek, szczególnie polecany do skóry suchej.
• używany jest w salonach masażu ze względu na szybkie wchłanianie i zniewalający zapach
• nawilża i regeneruje włosy, ponadto pobudza ich wzrost

Olej z orzechów włoskich doceniany był również w wiekach wcześniejszych. Wtedy również stosowano go do konserwacji drewna. Szczególnie jeśli drewno miało mieć kontakt z żywnością. Impregnowano nim deski do krojenia, łyżki, łopatki, misy i itp. Sam Leonardo da Vinci eksperymentował z tym olejem a Stradivarius konserwował nim skrzypce.

Najwięcej korzyści osiągniemy gdy będziemy olej z orzecha włoskiego spożywać na zimno, dodając go do sałatek, surówek, sosów i dresingów . 
Jedna łyżka oleju pokrywa połowę zapotrzebowania organizmu na kwas tłuszczowy omego 3.

UWAGA!
Nie należy podgrzewać ojeju z orzechów włoskich gdzyż traci większość swoich dobroczynnych właściwości i co również nie jest bez znaczenia gorzknieje.

Wracając do samych orzechów można je stosować w kuchni jako dodatek do owsianki, pieczonych warzyw, sałatek, surówek, czy ciast. Wytwarza się z nich masło orzechowe oraz chałwę.

Sprawdzą się doskonale również jako przekąska miedzy daniami. Wystarczy jedna garść orzechów dziennie aby wpłynęły one korzystnie na nasz organizm. Należy pamiętać, że  to niezwykle kaloryczny produkt.

Jak się przyjrzymy orzechom włoskim nie możemy się oprzeć wrażeniu, że przypominają nam jeden z organów w naszym ciele. Mózg "kocha" orzechy i orzechy są najlepszym uzupełnieniem diety dla uczących się dzieci, młodzieży i oczywiście dorosłych (o ile nie uczula).

Dlaczego tak jest?

Orzechy w 60 % to tłuszcze, w tym nienasycone kwasy tłuszczowe którymi, to właśnie "karmi" się nasz organ zarządzający. Poprawia się nasza sprawność umysłowa, koncentracja i pamięć. A to wszystko za sprawą jednej garści dziennie, czyli 6 - 7 orzechom, których wartość kaloryczna, to ok 200 kcal, tyle co dwa paski czekolady. 

O orzechach rosnących w Polsce można pisać i pisać. Rosną u nas mniej znane drzewa: 
- trzecim najczęściej spotykanym gatunkiem orzecha w Polsce jest orzech czarny, którego korzenie wytwarzają silnie szkodliwą substancję - juglon, zaburzając wzrost roślin rosnących dookoła?
- juglon jest jednym z najsilniejszych naturalnych leków przeciwpasożytniczych (umożliwia pozbycie się nękających dzieci owsików oraz glist ludzkich), oczyszcza organizm z toksyn, wiąże metale ciężkie i ułatwia wydalenie ich z organizmu?
- brązowy barwnik z orzecha czarnego dodaje się do bronzerów i samoopalaczy?
- orzech sercowaty, dzięki swojemu słodkiemu, pozbawionemu goryczy miąższu uważany jest za najsmaczniejszy ze wszystkich orzechów.

Bibliografia
USDA National Nutrient Database