21 / 02 / 2024

Inulina - cenny prebiotyk

Inulina zaliczana jest do prebiotyków, czyli substancji, które stymulują wzrost korzystnych bakterii w jelitach i regulują pracę przewodu pokarmowego. Właściwości inuliny pozwalają na wykorzystanie jej do produkcji wyrobów o obniżonej zawartości tłuszczu lub węglowodanów. Zaletą inuliny jest przede wszystkim korzystny wpływ na smak, strukturę i konsystencję produktów. Prebiotykami mogą być wzbogacane zarówno produkty mleczne (np. jogurty, napoje na bazie jogurtów, kefiry, maślanki, sery), jak również owocowo-warzywne (np. napoje), zbożowe (np. pieczywo) i przetwory mięsne.

INULINA – GDZIE MOŻNA JĄ ZNALEŹĆ?
Inulina jest jednym z najlepiej poznanych prebiotyków. Obecna jest w owocach i warzywach, a jej zawartość waha się od 0,3 do 22 %. Znajduje się głównie w bulwach i korzeniach cebuli, czosnku, pora, topinamburu, cykorii, szparagów, karczocha, mniszka lekarskiego i łopianu. W nieco mniejszych ilościach znajdziemy ją w bananach oraz ziarnach żyta, pszenicy i jęczmienia. Inulina może być także pozyskiwana z łodyg agawy. Roślina jest najpierw dokładnie czyszczona, a następnie odparowuje się z niej wodę, w wyniku czego otrzymuje się biały, słodki proszek. Proces produkcji inuliny jest delikatny i pozwala zachować wszystkie składniki odżywcze. Syrop pozyskany z agawy również zawiera inulinę, stanowi ona ok. 5 % płynu.

Inulina jest polisacharydem uznawanym za rozpuszczalną frakcję błonnika pokarmowego. Spożywanie produktów bogatych w inulinę powoduje obniżenie pH w jelitach, co wpływa pozytywnie na ich perystaltykę i zapobiega zaparciom. Dawka inuliny, która korzystnie wpływa na organizm człowieka waha się w granicach od 3 do 12 g na dobę. Dzienne spożycie we wskazanych ilościach może przyczynić się do wzrostu ilości pożytecznych dla naszego organizmu bakterii z rodzaju Bifidobacterium. Badania przeprowadzone przez japońskich naukowców wykazały jednak, że należy zachować umiar w jej dodatku do diety, ponieważ wysokie spożycie w ilości 44 g lub więcej dziennie może wywoływać wzdęcia i efekt przeczyszczający.

WŁAŚCIWOŚCI I ZASTOSOWANIE INULINY
Inulina to biały proszek, który dobrze rozpuszcza się w gorącej wodzie. Charakteryzuje się neutralnym zapachem i delikatnie słodkim smakiem. Inulina ma niski indeks glikemiczny (IG =14), a produkty ją zawierające mogą spożywać osoby chore na cukrzycę oraz odchudzające się. Do głównych właściwości inuliny zalicza się jej zdolność do żelowania i pochłaniania wody, tworzenia emulsji, zagęszczania. Inulina poprawia smak i konsystencję, stabilizując produkty w formie kremu, piany lub emulsji. Inulina może zastępować sacharozę, nie wpływając na wzrost poziomu glukozy we krwi. Może być także składnikiem preparatów dietetycznych.

Przyjmuje się, że 1 g inuliny może zastąpić 4 g tłuszczu i stanowi 1,5 kcal w związku z czym inulina jest stosowana do produkcji niskotłuszczowych oraz niskokalorycznych wyrobów typu jogurty, desery mleczne, lody, margaryny, majonezy, wędliny. Dodana do ciastek, ciast, biszkoptów, batonów, wafelków zwiększa ich chrupkość i wydłuża świeżość. Inulina zawarta w produktach dietetycznych i suplementach diety wspomaga zdrowe odżywianie i zachowanie szczupłej sylwetki, wpływając korzystnie na pracę układu trawiennego i zapewniając długo utrzymujące się uczucie sytości.

Inulinę warto stosować w codziennej diecie, wystarczy dodać niewielką jej ilość do porannej owsianki lub jogurtu. Nie tylko wzbogaci nasze śniadanie w prebiotyki, ale również delikatnie je osłodzi. Inulinę można wykorzystywać również jako zamiennik mąki czy żelatyny. Idealnie sprawdzi się jako zagęstnik do mleka, kisieli, budyniu, zup, sosów, domowych majonezów i past.

Autor artykułu: Kamila Koźniewska Dyrektor Departamentu Jakości Bio Planet

Bibliografia:

Gramza-Michałowska A., Górecka D. Wykorzystanie inuliny jako dodatku funkcjonalnego w technologii produkcji potraw. BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLII, 2009, 3, str. 324 – 328.

Kiełtyka-Dadasiewicz A., Sawicka B., Bienia B., Krochmal-Marczak B. Inulina – źródła, metabolizm i znaczenie użytkowe. Towaroznawcze Problemy Jakości 2014 | nr 1 | 18-26.

Dybkowska E., Zalewska E. Właściwości funkcjonalne i technologiczne inuliny i fruktooligosacharydów. Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego 1/2015, s. 82-85.

Przepisy:

ZDROWE BATONY Z KREMOWĄ MASĄ