Batat (łac. Ipomoea batatas) to inaczej słodki ziemniak, patat, kūmara lub wijec ziemniaczany. Częścią jadalną  są bulwy, kształtu kulistego, owalnego lub wrzecionowatego, o skórce i miąższu białym, kremowym, żółtym, czerwonym, bordowym lub fioletowym. Bulwy tego gatunku są soczyste, o przyjemnym, delikatnym, słodkawym smaku i aromatycznym zapachu. Bataty składają się głównie z węglowodanów (skrobia i cukry proste), które decydują o ich smaku.

Bardzo popularna dieta wegańska zyskując coraz większe rzesze zwolenników niesie za sobą też wiele pytań. Są to zazwyczaj pytania o ilość spożywanego białka oraz składników mineralnych. Weganizm to styl życia, którego jednym z filarów jest dieta niezawierająca nie tylko mięsa, ale również produktów pochodzenia zwierzęcego, np. jajek, jogurtów, mleka, miodu.
Powszechny trend na zdrowy tryb życia mocno ogranicza spożycie mięsa oraz produktów odzwierzęcych. Należy pamiętać, że wykluczając te grupy produktów przede wszystkim trzeba zapewnić organizmowi inne ich źródła. Można wyróżnić kilka podstawowych grup pokarmowych, na których opiera się dieta wegańska, są to: pełne ziarna zbóż, rośliny strączkowe, warzywa i owoce, orzechy oraz nasiona

„Kipi kasza, kipi groch, lepsza kasza niż ten groch, bo od grochu boli brzuch, a od kaszy człowiek zdrów!”

Już ze znanego polskiego wierszyka wynika, że kasze są zdrowe i należy je włączyć do naszej diety. Czym się charakteryzują i jakie czynniki powodują, że są takie korzystne?

Kasze to rozdrobnione lub całe ziarna zbóż oraz pseudozbóż, które otrzymywane są w wyniku oczyszczenia i częściowego pozbawienia okrywy owocowo-nasiennej. Najprościej mówiąc, to produkty przemiału zbóż. Oczyszczone ziarna mogą być poddawane polerowaniu, gnieceniu, krojeniu, mieleniu lub prażeniu.

Witamina C, każdy o niej słyszał i każdy wie, że odgrywa odromną rolę w naszym organizmie. Jest jedną z pierwszych poznanych witamin. Historia odkrycia witaminy C, ściśle wiąże się ze zwalczaniem choroby nazwanej w XIII wieku szkorbutem. Schorzenie to zwane także gnilcem, było plagą marynarzy. Przygotowując zapasy żywności na rejs statkiem, dbano o wysoką wartość kaloryczną posiłków, ale nie zwracano uwagi na zawartość witamin w posiłkach. Chorym wypadały zęby, krwawiły dziąsła, źle goiły się rany, byli osłabieni fizycznie a w końcowym stadium kończyło się to śmiercią. Ratunkiem dla marynarzy okazała się limonka oraz kwaszona kapusta. Dopiero wiele lat później wyizolowano witaminę C (w 1933 roku) i odkryto, że za szkorbut odpowiedzialny jest brak tej substancji. 

Algi,  można je spożywać na surowo jako dodatek do sałatek, kanapek - zamiast liścia zielonej sałaty,  bądź gotowane. Idealne do sosów, zup, dań rybnych. Dodane do gotowania mięs i warzyw, skrócą o kwadrans czas ich przygotowania, zawierają substancje przyspieszające rozpuszczanie się w wodzie zwartych struktur jarzyn. Sprasowane liście alg morskich służą nam do przygotowania japońskiego dania, bez którego nie wyobrażamy sobie kuchni japońskiej - sushi.

Przyrządzając suszone wodorosty musimy pamiętać, aby przed gotowaniem namoczyć je w zimnej wodzie z dodatkiem szczypty soli. Namoczone algi znacznie zwiększają swoją objętość. Ważnym jest, żeby moczyć je przez odpowiedni czas, lecz nie za długo, aby zachowały swoją konsystencję.

Od kilku tysiącleci podstawowy składnik pożywienia mieszkańców Azji stanowią algi morskie, które cieszą się coraz większą popularnością w krajach Europy i Ameryki Północnej. Glony (Algae) są najbardziej rozpowszechnionymi roślinami zarodnikowymi o bardzo zróżnicowanej strukturze morfologicznej. Wyróżniamy algi jednokomórkowe, a także tworzące kolonie oraz gatunki o strukturze wielokomórkowych plech osiągających wymiary nawet kilku metrów, tworząc tzw. „podwodne łąki”. Najczęściej jako żywność wykorzystuje się algi:
- brązowe m.in. Undaria pinnatifida (Wakame)
- czerwone m.in. Porphyra spp. (Nori), Palmaria palmata (Dulse)
- zielone m.in. Ulva spp. (sałata morska)

Witaminy z grupy B mają wiele cech wspólnych, dlatego często określane są mianem kompleksu witamin B. Działają na organizm w podobny sposób, to znaczy warunkują prawidłowy rozwój i funkcjonowanie układu nerwowego oraz regulują przemiany metaboliczne zachodzące w organizmie. Można powiedzieć, że to dzięki witaminom z grupy B, żywność z postaci, w jakiej występuje na talerzu, w trakcie wielu przemian biochemicznych zamienia się w związki przyswajalne dla organizmu. Należą do witamin rozpuszczalnych w wodzie. Ich nadmiar jest usuwany z moczem, więc nie ma ryzyka występowania nadmiarów. Ze względu na systematyczne usuwanie ich z organizmu, warto pamiętać o obecności witamin z grupy B w codziennej diecie. Występują głównie w produktach pełnoziarnistych, drożdżach, nasionach roślin strączkowych. Ich niedobór objawia się zaburzeniami układu nerwowego, osłabieniem a także przyczynia się do anemii.

Witamina – termin ten pochodzi od łacińskich słów „vita”, czyli życie oraz „amina”- związek chemiczny zawierający grupę aminową. Autorem nazwy witamina, a także nauki o witaminach jest polski naukowiec Kazimierz Funk. Pierwsze witaminy i ich znaczenie dla zdrowia człowieka odkryto dopiero na początku 20 wieku. Przez ostatnie sto lat wiedza na temat witamin ogromnie się zwiększyła, wiemy już, że mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Warto znać ich role w organizmie oraz wiedzieć, w jakich produktach ich szukać. 

To krótka informacja , ale powinieneś ją posiąść zanim przystąpisz do pieczenia chleba z mąki pełnoziarnistej. Wiedza taka jest znana już od dawna jednak  w czasach pośpiechu a właściwie gonitwy zapominamy, że niektóre rzeczy potrzebują czasu i zakwasu. Dotyczy, to szczególnie wypieku chleba z mąki pełnoziarnistej jak i chleba z dodatkiem otrąb. Najlepszy jest oczywiście zakwas wykonany samodzielnie lub podarowany od kogoś kto taki chleb piecze. W ostateczności możemy posiłkować się już gotowymi zakwasami.

Topinambur (Helianthus tuberosus L.) należy do rodziny astrowatych. Powszechnie spożywany w wielu krajach, nazywany także karczochem jerozolimskim, słonecznikiem bulwiastym, a przez francuzów podobno nawet „ziemną gruszką”! W ostatnich latach coraz bardziej zauważalny jest wysoki potencjał produkcyjny topinambura. Jest to mało wymagająca roślina uprawna, dająca wysokie plony. Odporna na szkodniki, powszechne choroby roślin, na działanie niskich temperatur, a podlewania wymaga podczas wyjątkowej i długotrwałej suszy.

Cukier to słowo powszechnie kojarzone przez nas z białymi kryształkami wytwarzanymi z buraków cukrowych. Jednak czym tak naprawdę jest cukier? Jaką rolę pełni w naszym organizmie i jakie są jego alternatywne źródła?

Z naukowego punktu widzenia to węglowodan, czyli organiczny związek chemiczny składający się z atomów węgla, wodoru i tlenu. Są to związki najczęściej występujące w roślinach. Cukry dzielą się na cukry proste, dwucukry i wielocukry.

Jagody acai (acai berry) to owoce palmy Euterpe oleracea. Pochodzą z tropikalnych lasów amazońskich Ameryki Południowej, głównie z Peru i Brazylii. Dojrzałe jagody o barwie niebieskofioletowej mają kształt i wielkość dużych borówek. Palmy, na których rosną jagody acai osiągają wysokość od 1,5 m do 2,0 m.  Jagody uważane są, pod względem odżywczym, za jeden z najbardziej wartościowych produktów na ziemi. Przez wieki wykorzystywane były tylko przez rdzennych mieszkańców amazońskich terenów Ameryki Południowej, jednak od lat 90-tych XX w. sok i ekstrakt z owoców acai zaczęto eksportować do Ameryki Północnej i Europy.

Koper włoski (Foeniculum vulgare), inaczej zwany fenkułem, to smaczna i zdrowa roślina z rodziny selerowatych. Wykorzystywany głównie w kuchni włoskiej i śródziemnomorskiej. Wszystkie części rośliny są jadalne, zarówno korzenie, liście, jak i łodygi. Fenkuł możemy spożywać w postaci surowej, pieczonej, czy grillowanej. Ze świeżego fenkułu najlepiej robić aromatyczne sałatki – np. z dodatkiem rukoli, orzechów, warzyw i owoców. Dobrze łączy się z oliwą z oliwek i octem balsamicznym.

Camu camu (łac. Myrciaria dubia) to niewielki, dziko rosnący krzew o wysokości ok. 2-3 m na obszarach lasów amazońskich Brazylii i Peru. Krzew camu camu, zwany również cacari, wyróżnia się wysoką tolerancją na wodę, gdyż naturalnie porasta tereny bagniste, podmokłe. Bez żadnej szkody dla rozwoju rośliny, cały korzeń, a nawet krzew do połowy, może być zanurzony w wodzie do 6 miesięcy. Zbiorów owoców dokonuje się w czasie pory deszczowej, celowo gdy poziom wody jest na wysokim poziomie, ponieważ rdzenni mieszkańcy transportują owoce na drewnianych łódkach, zwanych canoe.