W dobie zwiększania się naszej świadomości na temat żywności i zwracania uwagi na jej prozdrowotny wpływ na organizm, często poszukujemy egzotyczne, rzadko spotykane składniki, zapominając tym samym o prostych, naturalnych produktach dostępnych na wyciągnięcie ręki. Jakie jest nasze skojarzenie gdy pomyślimy o owsie? Zboże na paszę dla koni? Tak, to pasza dla koni - najlepsza. Ale również to produkt, który możemy z korzyścią dla naszego zdrowia wykorzystywać w kuchni nieomalże codziennie. Najbardziej znane wśród owsianych produktów - płatki owsiane - wszechstronne w zastosowaniu zarówno w kulinariach jak i kosmetyce.

Tłuszcz jest jednym z produktów, bez którego w kuchni praktycznie nic się nie upiecze, nie ugotuje i nie usmaży. Rodzaj tłuszczu jakiego używamy do przygotowania potraw ma zasadnicze znaczenie dla przygotowywanych dań. Ma wpływ na wartość sensoryczną, odżywczą, a przede wszystkim na jakość  i smak potraw. Dlatego nie powinno być nam obojętne jakiego tłuszczu używamy w naszej kuchni przygotowując posiłki dla siebie i swojej rodziny.

Kto z nas nie zna smaku popcornu? To ulubiona przekąska dzieci i dorosłych. A przecież popcorn to nic innego jak „spuchnięta” kukurydza! To właśnie prażenie w wysokiej temperaturze powoduje, że zwykłe ziarna kukurydzy zamieniają się w chrupiące i smaczne ziarenka.

Ekspandowanie to jedna z najbardziej nowoczesnych metod stosowanych w przetwórstwie produktów zbożowych.

Polega na gwałtownym rozprężaniu uprzednio rozgrzanego i będącego pod wysokim ciśnieniem surowca, w wyniku czego ziarno znacznie zwiększa swoją objętość, niektóre ziarna nawet dziesięciokrotnie.

W zabiegu ekspandowania najważniejszymi czynnikami, które oddziałują na surowiec są: wysoka temperatura, para wodna i ciśnienie, a cały proces odbywa się bez wykorzystywania jakichkolwiek substancji chemicznych.

Drzewo kakaowe (kakaowiec) o nazwie botanicznej nadanej w XVIII wieku przez Karola Linneusza,  Theobroma cacao, od wieków określane było jako „pokarm bogów kakao”. Jak sama nazwa wskazuje, już tysiące lat temu ziarno kakaowe miało tak wielkie znaczenie dla tamtejszej ludności, że występowało zarówno w sferze sacrum, jak i profanum. Najprawdopodobniej, jako pierwsi z ziarna kakaowego korzystali Olmekowie (ok. 2000 rok p.n.e), czyli plemiona zamieszkujące nadbrzeża rzek i jezior od Zatoki Meksykańskiej aż do górzystych terenów w głębi lądu, którzy później przekazali Majom wiedzę na temat kultywowania kakao.

Świat oszalał na punkcie zielonego proszku zwanego matchą. Matcha to jedna z japońskich herbat zielonych. W dosłownym tłumaczeniu matcha znaczy sproszkowana. Nie jest to jednak po prostu sproszkowana zielona herbata. Wyróżnia ją proces produkcji, który jest inny niż w przypadku zwykłej zielonej herbaty. Przepiękny kolor matcha zawdzięcza zacienianiu krzewów herbacianych, około dwóch tygodni przed zbiorem. Dzięki temu zabiegowi liście mają intensywniejszy kolor. Następnie listki są poddawane działaniu pary wodnej przez kilkadziesiąt sekund, suszone oraz mielone na drobną mączkę.

Specjaliści od żywienia i eksperci FAO*  nazwali amarantus zbożem XXI wieku i postrzegają go  jako ważny składnik zbilansowanej diety.

Amarantus pochodzi z Ameryki Środkowej. Jest odporny na susze i powodzie bardziej niż inne rośliny uprawne. Może być uprawiany w różnych regionach klimatyczno-glebowych na całym świecie. Jest rośliną o bardzo wysokiej odporności na choroby i szkodniki oraz jest zalecany do urozmaicania płodozmianu.
Do Polski przywędrował na początku lat 90-tych XX w. Zauważono wtedy, że jest nie tylko rośliną ozdobną, ale zaczęto coraz bardziej zwracać uwagę na jego walory zdrowotne.

Wszystkie orzechy dostarczają wiele dobrych składników odżywczych, m.in. nienasycone kwasy tłuszczowe, białko, błonnik, witaminy, składniki mineralne; ale różnice w zawartości poszczególnych składników w różnych rodzajach orzechów są spore. Orzechy wpływają korzystnie na różne części organizmu: układ nerwowy, układ krążenia, mózg; zmniejszają ryzyko wystąpienia wielu chorób, np. cukrzycy, serca, udaru mózgu i niektórych nowotworów; dobrze oddziałują na skórę, włosy i paznokcie.

Orzechy, najlepiej jeść je zamiast innych produktów (niejako przekąskę), po garści kilka razy w tygodniu. Można też je dodawać do różnych potraw – np. musli, sałatek. Garść orzechów dziennie pomaga zminimalizować uczucie głodu oraz warstwę tłuszczu w okolicy brzucha. Najlepiej jeść świeże, bez dodatków (czekolada, karmel, posypka, sól itp.), prażenia czy pieczenia.

Orzechy warto namoczyć przed ich spożyciem. Dlaczego?

Które z orzechów są najdroższe, a które zdaniem ekspertów najsmaczniejsze, które zawierają najwiecej kwasów tłuszczowych. Spróbujemy rozgryźć te orzechy i dostać się do sedna informacji. 

Najbardziej znane orzechy występujące poza Polską to orzechy: brazylijskie, kokosowe, makadamia, migdałowe, nerkowca, pekan, piniowe, pistacjowe oraz ziemne.

Dynia pochodzi z Ameryki Środkowej.  Historia dyni sięga zamierzchłych czasów  –  w starożytności polityk i wielki wódz Lukullus (117–56 r. p.n.e.) na swoich przyjęciach słynących z przepychu serwował dynię smażoną w miodzie. Świeżo starta dynia w połączeniu z winem w Grecji stosowana była jako środek przeciw zaparciom.

W Polsce uważania jest za warzywo, czasami nazywa się ją „bania”.

Śmiało można stwierdzić, że sól to najbardziej popularna przyprawa, którą stosuje się na całym świecie, we wszystkich kuchniach! Znana jest już od starożytności. Z pewnością poprawi smak każdej potrawy i nada jej charakteru. Jednak czym tak naprawdę jest? Otóż to prawie czysty chlorek sodu, tj. związek chemiczny powstający w wyniku reakcji kwasu z zasadą, który czasem jest wzbogacany np. o związki jodu. Co ciekawe sól nie ma kalorii! Jednak nie zawsze korzystnie wpływa na zdrowie, szczególnie spożywana w dużych ilościach! 

Kiedy zapytasz znajomego czy próbował sorgo, najprawdopodobniej zapyta „co to takiego”? W Polsce sorgo jest niestety mało znane, choć znalazło już uznanie wśród osób szukających nowych, zdrowych produktów. Warto poznać te tajemnicze ziarenka i włączyć je do jadłospisu, ponieważ obecnie zyskują coraz większą popularność jako wartościowy produkt spożywczy.

Sorgo to roślina z rodziny traw, zaliczana do rodzin wiechlinowatych, do której należą także zboża, stanowiące jedno z ważniejszych źródeł pożywienia człowieka. Sorgo podobne jest do kukurydzy, z tą różnicą, że nie wytwarza kolb, nasiona sorgo skupione są w wiechach i zaliczane jest do podrodziny prosowatych, dlatego często nazywa się je afrykańskim prosem.

Teff to kolejna ciekawa propozycja dla fanów zdrowego, bezglutenowego jedzenia. Doskonały zamiennik dobrze znanych zbóż. Teff, inaczej miłka abisyńska, to jedno z najstarszych zbóż pochodzenia afrykańskiego, uprawiane od co najmniej 4,5 tys. lat. 

Mieszkańcy Etiopii uważają, że aminokwasy dostarczane przez jeden injera umożliwiają przetrwanie bez innych pokarmów zawierających białko, natomiast dwie injery gwarantują już dobre zdrowie!

Co to injera?

To najpopularniejsze danie wykonane z mąki teff.

Na świecie znanych jest kilkanaście gatunków orzechów. W Polsce występują głównie, dobrze wszystkim znane orzechy laskowe i włoskie. Pozostałe możemy spotkać jedynie w ogrodach botanicznych i prywatnych ogrodach pasjonatów drzew. Należą do nich: orzech czarny, orzech szary, orzech ajlantolistny, orzech mandżurski oraz orzech sercowaty.

Orzechy można zaliczyć do produktów bardzo pożywnych, gdyż zawierają ok. 60% tłuszczu, 15% białka, 7% cukru, a ich kaloryczność wynosi ok. 640 kcal w 100 g.

Czym jest błonnik?

Mamy wiele definicji błonnika, poczynając od definicji prawnej, przyjętej przez ustawodawców, zawiłej i skomplikowanej:
„Błonnik oznacza polimery węglowodanowe z co najmniej trzema jednostkami monomerów, które nie są trawione ani wchłaniane w jelicie cienkim człowieka (…)” 
po znacznie bardziej zrozumiałą, wykorzystywaną w wielu publikacjach dot. żywienia:
„Błonnik pokarmowy, inaczej włókno pokarmowe, to grupa substancji pochodzenia roślinnego, które nie są trawione, ani wchłaniane w organizmie człowieka. Należy do węglowodanów złożonych, czyli polisacharydów. Nie jest jednorodną grupą substancji. W jego skład wchodzą związki o bardzo różnej budowie chemicznej i właściwościach fizycznych, takie jak: celuloza, hemicelulozy, pektyny, gumy, śluzy, ligniny”.

Najpowszechniej jednak włókno pokarmowe definiuje się jako pozostałości komórek roślinnych, oporne na działanie enzymów trawiennych przewodu pokarmowego człowieka.