Papryka jest jednym z najpopularniejszych warzyw na świecie. Dostępna przez cały rok w wielu kolorach i odmianach stanowi bogactwo witamin i minerałów. Najbardziej powszechny podział według smaku to papryka słodka i ostra. Jeśli chodzi o kolory to najczęściej spotykana jest barwa czerwona, żółta i zielona, choć dostępne są również kolory takie jak pomarańczowy, biały, brązowy czy nawet fioletowy. Warzywo to będzie doskonałym dodatkiem między innymi do wielu sałatek oraz dań na ciepło. Świetnie sprawdzi się jako samodzielna przekąska na surowo czy jako składnik przetworów.

Groch (Pisum sativum L.) należy do najstarszych roślin uprawnych. Pochodzi z północno – zachodniej Azji i Europy. Charakteryzuje się wysoką wartością żywieniową i wyjątkowym smakiem. Owocem grochu jest strąk wypełniony nasionami. W zależności od budowy strąka wyróżnia się dwie odmiany grochu: groch łuskowy i cukrowy. Groch cukrowy jest często mylony z zielonym groszkiem (niedojrzałe nasiona grochu łuskowego), ze względu na podobny wygląd nasion. Cechą rozróżniającą groch łuskowy jest to, że posiada on charakterystyczną pergaminową wyściółkę w strąku, w odróżnieniu od grochu cukrowego. Ponadto strąki grochu łuskowego po osiągnięciu dojrzałości zbiorczej pękają wzdłuż obu szwów.

Awokado (Persea americana), inaczej „smaczliwka”, jest jednym z najpopularniejszych owoców na świecie. Odznacza się wyjątkowym smakiem i wysoką wartością odżywczą. Pochodzi z Meksyku i Ameryki Środkowej. Największymi producentami awokado na świecie są: Meksyk, Dominikana i Peru a w Europie znajdziemy awokado w Hiszpanii. Awokado znalazło szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, kosmetycznym i olejarskim.

Kiełki śmiało możemy nazwać superfood, jest to skoncentrowana dawka witamin, mikro i makro elementów oraz enzymów zawarta w kilkudniowej nowo powstającej roślinie. Możemy po nie sięgać cały rok, czy to poprzez własną hodowlę, czy poprzez zakup gotowych kiełków. Warto pamiętać przy serwowaniu potraw, że kiełki poza swoimi właściwościami prozdrowotnymi mągą stanowić piękną jadalną dekorację dla wielu dań i są dostępne przez cały rok.

Charakteryzują się delikatnym, lekko słodkim smakiem oraz chrupkością i doskonałym jasnobursztynowym wyglądem. Mogą byś samodzielną przekąską lub dodatkiem do innych potraw czy też wypieków. Dostarczają wielu cennych składników dla naszego organizmu. Swoim wyglądem przypominają orzechy włoskie, choć są mniej pofałdowane i mają bardziej wydłużony kształt.

Ekologiczna hodowla zwierząt skupia się na zdrowiu i dobrostanie zwierząt, a nie na osiąganiu jak najwyższych zysków z hodowli poprzez szybki przyrost masy. Gospodarstwa ekologiczne dobrze wpisują się w środowisko naturalne. Coraz więcej osób ma świadomość, że odpowiednie traktowanie zwierząt przekłada się na smak produkowanego z nich mięsa, dlatego tak chętnie sięgamy po certyfikowane, ekologiczne produkty mięsne.

Szparagi można jeść na surowo, należy usunąć jedynie zdrewniałe końce łodyg (zginając szparaga łamie się on we właściwym miejscu).  Zielone szparagi są z reguły delikatne i nie wymagają w ogóle obróbki termicznej lub bardzo krótkiej. Białe szparagi są twardsze, wymagają obrania skórki, odłamania zdrewniałego pędu, gotowania w lekko osolonej wodzie ok. 10 – 15 minut.

Sposób odżywiania jest jednym z podstawowych czynników mających wpływ na nasze zdrowie oraz samopoczucie. Liczba i regularność posiłków, prawidłowy odstęp pomiędzy nimi, odpowiednio zbilansowana dieta oraz jakość spożywanych produktów to główne wyznaczniki prawidłowego żywienia. Jednym ze składników żywności odgrywającym bardzo ważną, prozdrowotną rolę jest błonnik pokarmowy.

Płatki dzikiej róży  działają wykrztuśnie, moczopędnie, uspokajająco, rozkurczowo, ściągająco, żółciopędnie. Płatki róży były jedną z najważniejszych substancji leczniczych w tradycyjnej medycynie europejskiej. Lekarze greccy, jak Dioskurides  i Galen (I w. n.e.)  wykorzystywali przeważnie różę francuską (Rosa gallica), różę stulistną (Rosa centifolia) oraz różę dziką (Rosa canina).

Morwa biała (Morus alba L.) pochodzi z południowo wschodniej części Azji. W wyniku działań człowieka roślina ta została rozpowszechniona także na innych kontynentach. W Europie pierwsze uprawy rozpoczęto na początku XI wieku, ceniąc przede wszystkim liście rośliny oraz owoce. Warto pamiętać, że nazwa gatunkowa morwy białej pochodzi od białawego zabarwienia kory, a nie jak zostało przyjęte, od koloru owoców. Owoce morwy podczas dojrzewania zmieniają kolor z zielonego, poprzez pomarańczowy i czerwony aż do czarnofioletowego.

Wanilia uchodzi za jedną z najdroższych przypraw na świecie. Na jej wysoką cenę wpływa pochodzenie i właściwości. Wanilia nadaje unikalny smak i aromat potrawom, dzięki czemu znalazła szerokie zastosowanie w kuchni. Jest głównym składnikiem olejku i cukru waniliowego, które głównie dodajemy do domowych wypieków i deserów. Ponadto, stosowana jest na dużą skalę w przemyśle kosmetycznym i perfumeryjnym.

Por (Allium porrum) jest powszechnym i szeroko stosowanym składnikiem żywności. Zawiera szereg substancji bioaktywnych, dzięki którym wspiera leczenie wielu chorób. Niestety bardzo często po ugotowaniu wywaru warzywnego lub rosołu trafia do kosza, choć można go z korzyścią dla zdrowia wykorzystać: zjadając go, dodając do pasztetu, pasty, zupy, kremu, sałatki, surówki lub koktajlu. Pora na pora jest przez cały rok.

Celem diety ketogenicznej jest wejście w stan ketozy, dzięki któremu organizm zaczyna czerpać energię z tłuszczów zamiast z węglowodanów. Ilość energii pochodząca z węglowodanów w diecie keto nie powinna przekraczać 10 %. Podstawę diety powinny stanowić produkty bogatotłuszczowe. W celu utrzymania stanu ketozy i nie rezygnowania ze swoich ulubionych potraw, takich jak makarony, ciasta, pieczywo, przychodzą nam naprzeciw zamienniki mąk glutenowych.

Fasolka mung i adzuki to rośliny strączkowe należące do rodziny bobowatych (motylkowatych). Ich nasiona zawierają średnio około 25 % białka, dlatego stanowią dobrą alternatywę dla produktów pochodzenia zwierzęcego. Strączkowe znajdują się w tej samej grupie co mięso, ryby, jaja i produkty mleczne, która zajmuje 1/4 objętości Talerza Zdrowego Żywienia.

Występują powszechnie na powierzchni owoców, warzyw, grzybów kapeluszowych, przewodu pokarmowego owadów, a także w glebie i wodzie. Można je wyizolować z kiszonek warzywnych, fermentowanych soków owocowych, wyrobów mięsnych i serów, w których to często determinują ostateczny smak i zapach produktu.