Algi,  można je spożywać na surowo jako dodatek do sałatek, kanapek - zamiast liścia zielonej sałaty,  bądź gotowane. Idealne do sosów, zup, dań rybnych. Dodane do gotowania mięs i warzyw, skrócą o kwadrans czas ich przygotowania, zawierają substancje przyspieszające rozpuszczanie się w wodzie zwartych struktur jarzyn. Sprasowane liście alg morskich służą nam do przygotowania japońskiego dania, bez którego nie wyobrażamy sobie kuchni japońskiej - sushi.

Przyrządzając suszone wodorosty musimy pamiętać, aby przed gotowaniem namoczyć je w zimnej wodzie z dodatkiem szczypty soli. Namoczone algi znacznie zwiększają swoją objętość. Ważnym jest, żeby moczyć je przez odpowiedni czas, lecz nie za długo, aby zachowały swoją konsystencję.

Od kilku tysiącleci podstawowy składnik pożywienia mieszkańców Azji stanowią algi morskie, które cieszą się coraz większą popularnością w krajach Europy i Ameryki Północnej. Glony (Algae) są najbardziej rozpowszechnionymi roślinami zarodnikowymi o bardzo zróżnicowanej strukturze morfologicznej. Wyróżniamy algi jednokomórkowe, a także tworzące kolonie oraz gatunki o strukturze wielokomórkowych plech osiągających wymiary nawet kilku metrów, tworząc tzw. „podwodne łąki”. Najczęściej jako żywność wykorzystuje się algi:
- brązowe m.in. Undaria pinnatifida (Wakame)
- czerwone m.in. Porphyra spp. (Nori), Palmaria palmata (Dulse)
- zielone m.in. Ulva spp. (sałata morska)

Witaminy z grupy B mają wiele cech wspólnych, dlatego często określane są mianem kompleksu witamin B. Działają na organizm w podobny sposób, to znaczy warunkują prawidłowy rozwój i funkcjonowanie układu nerwowego oraz regulują przemiany metaboliczne zachodzące w organizmie. Można powiedzieć, że to dzięki witaminom z grupy B, żywność z postaci, w jakiej występuje na talerzu, w trakcie wielu przemian biochemicznych zamienia się w związki przyswajalne dla organizmu. Należą do witamin rozpuszczalnych w wodzie. Ich nadmiar jest usuwany z moczem, więc nie ma ryzyka występowania nadmiarów. Ze względu na systematyczne usuwanie ich z organizmu, warto pamiętać o obecności witamin z grupy B w codziennej diecie. Występują głównie w produktach pełnoziarnistych, drożdżach, nasionach roślin strączkowych. Ich niedobór objawia się zaburzeniami układu nerwowego, osłabieniem a także przyczynia się do anemii.

Witamina – termin ten pochodzi od łacińskich słów „vita”, czyli życie oraz „amina”- związek chemiczny zawierający grupę aminową. Autorem nazwy witamina, a także nauki o witaminach jest polski naukowiec Kazimierz Funk. Pierwsze witaminy i ich znaczenie dla zdrowia człowieka odkryto dopiero na początku 20 wieku. Przez ostatnie sto lat wiedza na temat witamin ogromnie się zwiększyła, wiemy już, że mają kluczowe znaczenie dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Warto znać ich role w organizmie oraz wiedzieć, w jakich produktach ich szukać. 

To krótka informacja , ale powinieneś ją posiąść zanim przystąpisz do pieczenia chleba z mąki pełnoziarnistej. Wiedza taka jest znana już od dawna jednak  w czasach pośpiechu a właściwie gonitwy zapominamy, że niektóre rzeczy potrzebują czasu i zakwasu. Dotyczy, to szczególnie wypieku chleba z mąki pełnoziarnistej jak i chleba z dodatkiem otrąb. Najlepszy jest oczywiście zakwas wykonany samodzielnie lub podarowany od kogoś kto taki chleb piecze. W ostateczności możemy posiłkować się już gotowymi zakwasami.

Topinambur (Helianthus tuberosus L.) należy do rodziny astrowatych. Powszechnie spożywany w wielu krajach, nazywany także karczochem jerozolimskim, słonecznikiem bulwiastym, a przez francuzów podobno nawet „ziemną gruszką”! W ostatnich latach coraz bardziej zauważalny jest wysoki potencjał produkcyjny topinambura. Jest to mało wymagająca roślina uprawna, dająca wysokie plony. Odporna na szkodniki, powszechne choroby roślin, na działanie niskich temperatur, a podlewania wymaga podczas wyjątkowej i długotrwałej suszy.

Cukier to słowo powszechnie kojarzone przez nas z białymi kryształkami wytwarzanymi z buraków cukrowych. Jednak czym tak naprawdę jest cukier? Jaką rolę pełni w naszym organizmie i jakie są jego alternatywne źródła?

Z naukowego punktu widzenia to węglowodan, czyli organiczny związek chemiczny składający się z atomów węgla, wodoru i tlenu. Są to związki najczęściej występujące w roślinach. Cukry dzielą się na cukry proste, dwucukry i wielocukry.

Jagody acai (acai berry) to owoce palmy Euterpe oleracea. Pochodzą z tropikalnych lasów amazońskich Ameryki Południowej, głównie z Peru i Brazylii. Dojrzałe jagody o barwie niebieskofioletowej mają kształt i wielkość dużych borówek. Palmy, na których rosną jagody acai osiągają wysokość od 1,5 m do 2,0 m.  Jagody uważane są, pod względem odżywczym, za jeden z najbardziej wartościowych produktów na ziemi. Przez wieki wykorzystywane były tylko przez rdzennych mieszkańców amazońskich terenów Ameryki Południowej, jednak od lat 90-tych XX w. sok i ekstrakt z owoców acai zaczęto eksportować do Ameryki Północnej i Europy.

Koper włoski (Foeniculum vulgare), inaczej zwany fenkułem, to smaczna i zdrowa roślina z rodziny selerowatych. Wykorzystywany głównie w kuchni włoskiej i śródziemnomorskiej. Wszystkie części rośliny są jadalne, zarówno korzenie, liście, jak i łodygi. Fenkuł możemy spożywać w postaci surowej, pieczonej, czy grillowanej. Ze świeżego fenkułu najlepiej robić aromatyczne sałatki – np. z dodatkiem rukoli, orzechów, warzyw i owoców. Dobrze łączy się z oliwą z oliwek i octem balsamicznym.

Camu camu (łac. Myrciaria dubia) to niewielki, dziko rosnący krzew o wysokości ok. 2-3 m na obszarach lasów amazońskich Brazylii i Peru. Krzew camu camu, zwany również cacari, wyróżnia się wysoką tolerancją na wodę, gdyż naturalnie porasta tereny bagniste, podmokłe. Bez żadnej szkody dla rozwoju rośliny, cały korzeń, a nawet krzew do połowy, może być zanurzony w wodzie do 6 miesięcy. Zbiorów owoców dokonuje się w czasie pory deszczowej, celowo gdy poziom wody jest na wysokim poziomie, ponieważ rdzenni mieszkańcy transportują owoce na drewnianych łódkach, zwanych canoe.

Soja należy do jednorocznych roślin motylkowych. Jej owocami są strąki, zawierające nasiona, które w postaci suchej stanowią trwały i bardzo wartościowy środek spożywczy. Zaliczana jest do najważniejszych surowców świata. Uprawiana na ogromnych terytoriach w wielu krajach, szczególnie w krajach azjatyckich, jest jedną z najważniejszych roślin uprawnych. Stanowi główny składnik diety wegetarian i wegan. Najbardziej znana jest soja żółta, istnieje jednak również soja czarna, mniej znana, ale równie, lub nawet bardziej wartościowa od soi żółtej. Soja czarna zawiera wiele cennych składników odżywczych i posiada szerokie zastosowanie.

Ostropest plamisty (Silybum marianum ) - gatunek rośliny z rodziny astrowatych (Asteraceae). Lecznicze działanie ostropestu znane było już w starożytności i średniowieczu. Ostropest jest jednym z najlepiej przebadanych, współcześnie stosowanych ziół. Dotychczas przeprowadzono ponad 300 badań naukowych, mających na celu potwierdzenie jego skuteczności w leczeniu schorzeń wątroby.

Znane od wielu lat i wykorzystywane do celów kulinarnych grzyby mun, doceniane są szczególnie w kuchni dalekowschodniej, ze względu na swoją charakterystyczną galaretowato-sprężystą strukturę i łagodny smak. Rozwijają się na martwym lub osłabionym drewnie w lasach, parkach, ogrodach, zasiedlając niemal całą kulę ziemską. Głównie możemy je spotkać na drzewach i krzewach liściastych, rzadko iglastych, najczęściej na bzie czarnym.

Baobab (Adansonia Digitata L.) to długowieczne afrykańskie drzewo, odporne na działanie wysokich temperatur i długich okresów suszy. Wiek najstarszych baobabów szacuje się na około 3000 lat. Przez większą częś roku gałęzie baobabu pozostają bezlistne, dlatego często nazywa się je „drzewem rosnącym na odwrót”. Wysokość baobabu może dochodzić do 25 m wysokości, a średnica pnia do 10-14 m. Ze względu na szereg zastosowań, jakie mają wszystkie jego części, od korzeni aż po liście, baobab ma wyjątkowe znaczenie i nazywa się go „drzewem życia”.