Moringa oleifera (moringa olejodajna) nazywana jest „drzewem długowieczności”, ze względuna dużą zawartość składników odżywczych i szerokie zastosowanie niemal wszystkich części rośliny, zarówno w przemyśle spożywczym, farmaceutycznym, jak i kosmetycznym.

Daktyle to owoce daktylowca – najstarszego drzewa owocowego na świecie, uprawia się je głównie w południowo-zachodniej Azji, północnej Afryce i na południu USA. Ich wartości odżywcze doceniają zwłaszcza mieszkańcy krajów arabskich, którzy po dodaniu do daktyli mąki jęczmiennej nazywają je „chlebem życia” lub „chlebem pustyni”.

Powoli w naszych kuchniach pojawiają się makarony, dość nietypowe, z kasz, ryżu, strączków, a także z innych egzotycznych składników, łączy je jedno - nie zawierają glutenu! Co mogą nam jeszcze zaoferować, z czym je ugryźć? Przeczytajcie!

Chrzan jedni lubią ostry, a inni łagodny, w połączeniu z buraczkami lub żurawiną. Jedno jest pewne - chrzan ma wielu fanów.

Ashwaganda w medycynie ajurwedyjskiej jest jedną z najważniejszych roślin. Porównywana jest do chińskiego żeń-szenia, jednak ma bogatszy skład i zdecydowanie więcej właściwości prozdrowotnych potwierdzonych licznymi badaniami. Powszechnie stosowana jest jako suplement diety i w terapii wielu chorób i dolegliwości.

Ashwaganda (Withania somnifera L.) znana także jako witania ospała, żeń-szeń indyjski, winter cherry, kanaje hindi czy samm al ferakh. Jest krzewem z rodziny Solanaceae, znanym i wykorzystywanym już od czasów starożytnych.

Fasola to rodzaj roślin jednorocznych lub bylin. Owocami fasoli są strąki, w których mieści się od kilku do kilkunastu nasion. Fasola pochodzi z Ameryki Południowej. Wiele źródeł wskazuje na bardzo stare pochodzenie fasoli. Podobno ta roślina strączkowa była jednym z głównych przysmaków starożytnych Majów, Inków i Azteków. Fasolę znali także Chińczycy i mieszkańcy Indii.  W Polsce zaczęła być uprawiana dopiero w XVIII wieku. Mieszkańcy ziem polskich tamtego okresu cenili jednak bardziej inne warzywa strączkowe takie, jak bób i groch.

Fasola nazywana jest mięsem wegetarian z powodu dużej zawartości roślinnego białka i składników mineralnych.

Owoc Kaki zwany również jabłkiem orientu, Sharon, persymoną, czy chińską śliwką, od pewnego czasu cieszy się w Polsce rosnącą popularnością. Ze względu na kształt i kolor (od żółto-pomarańczowego do pomarańczowo-czerwonego) przypomina nam dobrze znany pomidor. Jednak na tym kończą się cechy jakie łączą kaki z pomidorem.

Te pyszne owoce hebanowca, w smaku przywodzą na myśl słodką śliwkę, niektórym gruszkę, dynię, a jeszcze innym brzoskwinię z lekkim posmakiem wanilii. Co się kryje za tym tajemniczym owocem, którego ocena jest tak niejednoznaczna? 

Pomarańczowe zdrowie

Warzywa stanowią istotny element naszej codziennej diety. Należy dołączać je do większości posiłków, czy to na surowo, czy w postaci gotowanej, upieczonej, ugotowanej na parze. Najlepszym wyborem będą warzywa sezonowe, pochodzące z lokalnych ekologicznych upraw. Wtedy możemy być pewni, że oczyszczą nasz organizm z toksyn i będą wykazywały działanie regenerujące.  

Jednym z takich warzyw jest marchew. Charakteryzuje się lekko słodkim smakiem. Ma neutralną naturę termiczną, co oznacza, że może być spożywana o każdej porze roku. W 100 g zawiera nieco ponad 30 kcal i prawie 4g błonnika, dlatego warto włączyć ją do diety.

Borówka czernica (Vaccinium myrtiłlus L.) pochodzi od łacińskiego wyrazu bacca – jagoda. Nazwa gatunkowa stosowana od XVI w. jest nawiązaniem do mirtu, który nieco przypomina krzewinki borówek. Nazywana również: czarną jagodą, czernicą, borówką czarną, borówką, borowiną, jagodziną, leśną jagodą.

Gatunek rośliny wieloletniej z rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Rośnie na obszarach leśnych o klimacie umiarkowanym i arktycznym. Konkuruje z borówką amerykańską, której owoce są większe, mają bardziej galaretowatą wewnętrzną strukturę. W przeciwieństwie do jagód, borówki do celów konsumpcyjnych pozyskuje się głównie z upraw. Można również z powodzeniem obsadzić krzakami borówki przydomowy ogródek i korzystać ze świezych owoców od połowy lipca do września.

Jesień to pora roku, która obfituje w wiele skarbów. Są nimi między innymi wspaniałe polskie jabłka. To owoc znany wszystkim. Posiada on mnóstwo zastosowań, zarówno w kuchni, jak i innych dziedzinach przemysłu.

Jabłka charakteryzują się ochładzającą naturą termiczną. Zmniejszają gorąco w organiźmie i nawilżają go. Ponadto poprawiają apetyt, dlatego warto podawać je małym niejadkom. Dzięki zawartości kwasu jabłkowego i winogorowego pomagają w problemach z niestrawnością. Kwasy powstrzymują rozwój bakterii w przewodzie pokarmowym. Te cudowne owoce mają w swoim składzie również pektyny. Pektyny usuwają z organizmu trujące metale (rtęć, ołów) i pomagają w walce z cholesterolem. Są ukojeniem również w walce z chorobami wątroby i pęcherzyka żółciowego.

Dietetycy twierdzą, że najzdrowsza dieta to taka, której podstawę stanowią produkty sezonowe i lokalne. Choć w naszej szerokości geograficznej zima nie do końca sprzyja takiemu odżywianiu, to lato obfituje w różnorodność warzyw i owoców, dzięki którym możemy nadrobić zimowe zaległości. Wczesną wiosną możemy kupić rabarbar. Jest łatwo dostępny i stosunkowo tani. Używamy go jako składnika ciast, kompotów, konfitur, choć rabarbar można jeść także na surowo. Przez jego kwaśny smak i sposób wykorzystania bardziej kojarzy nam się z owocem, a jednak rabarbar to warzywo, inaczej zwane rzewieniem.

Płatki drożdżowe to hit ostatnich czasów. Posiadają szereg właściwości zdrowotnych
i walorów smakowych, a ich skład obfituje w wiele witamin i minerałów.

Olej kokosowy zyskał ostatnio ogromną popularność. Zwolennicy zdrowego stylu życia przekonani są o jego cudownych właściwościach. Stosują go w celach kulinarnych, kosmetycznych oraz zdrowotnych. Tłuszcz ten jeszcze kilka lat temu był towarem ekskluzywnym i raczej trudno dostępnym. W tej chwili olej kokosowy można znaleźć na półkach nieomalże wszystkich sklepów. Naukowcy i dietetycy jednak ostrzegają, że ludzie dali się ponieść zgubnej ekomodzie, która niekoniecznie służy ich zdrowiu.

Mniszek lekarski - żółci nasze łąki i odkosy. Możemy go spotkać dosłownie wszędzie. Warto go jednak zbierać z dala od skupisk ludzkich i przemysłowych, aby nie był zanieczyszczony. Wiosną zbieramy koszyczki kwiatowe i młode listki, na jesień wykopujemy korzeń.

Ta niepozorna roślina może nam pomóc w

- odchudzaniu - zawarty w mniszku kwas chlorogenowy (znajdujący się również np. w zielonej kawie) zmniejsza ilość przyswajanych cukrów, dzięki czemu organizm wykorzystuje zgromadzone zapasy, spalając tkankę tłuszczową

Pomidor- nazwa łacińska Lycopersicum esculentum gatunek rośliny z rodziny psiankowatych. Pochodzi z Ameryki Południowej. Do Europy dotarł po odkryciu Ameryki przez Krzysztofa Kolumba 1492 roku. Początkowo uważano go za roślinę trującą i traktowano jako roślinę ozdobną. Główny obok oliwy składnik diety śródziemnomorskiej. Ma szerokie zastosowanie kulinarne, zdrowotne i dietetyczne. Ceniony za smak i za wysoką zawartość składników mineralnych oraz witamin.