Jesień to czas pięknych kolorów, czas porządków w ogrodach, żniw i zbiorów, czas robienia zapasów i intensywnej pracy. Tyle darów natury w zasięgu ręku i tyle pomysłów, szkoda tylko, że doba jest taka krótka. Schyłek lata i jesień to czas owoców, warzyw, korzeni i ziół. Staram się co roku trochę tego lata zamknąć w słoikach, butelkach czy kolorowych torebkach.

Domowa kuchnia może być nie tylko smaczna, ale również a właściwie przede wszystkim bardzo zdrowa. To, co jest niezwykle wspierające dla naszego organizmu, może zostać stworzone w naszych domowych warunkach. Wykorzystać możemy do tego uprawiane przez nas warzywa i owoce, ale tak naprawdę większość składników znajdziemy podczas spaceru. W sklepie za te produkty zapłacimy krocie. W domu musimy, poświęć trochę czasu i uwagi, aby powstały produkty, o których śmiało możemy powiedzieć, że nas leczą, wspierają i dodają energii za niewielką cenę. Mając na uwadze stan obecnej wiedzy na temat diety i jej wpływu na zdrowie, produkty takie jak ocet żywy, oxymel, kiszonki, musztardy i inne wyroby domowe powinny być nieodłącznym elementem naszych codziennych posiłków. Taki koszyk zdrowia utrzyma nas w dobrej kondycji przez cały rok. Jak to wszystko przygotować?

Wiele otaczających nas drzew obok, których z reguły przechodzimy obojętnie może być cennym naturalnym lekarstwem (dla ciała i duszy), pożywieniem lub kosmetykiem. Powszechnie występujące, „zdrowe”  i najczęściej wykorzystywane drzewa i krzewy  to m.in. brzoza, sosna, świerk i czarny  bez. Oczywiście należy wykorzystywać te, które rosną w czystej okolicy, z dala od dróg i wolne od chemicznych oprysków.

Brzoza  (Betula L.) od wieków jest ceniona i stosowana w celach prozdrowotnych. Słowianie uważali brzozę za święte drzewo, symbolizujące życie, kobiecość, płodność, urodzaj i mądrość. Wykorzystywano ją w wielu obrządkach i rytuałach. Według wierzeń miała ona chronić przed „złymi duchami”, a jednocześnie zapewniać dobrobyt. Sądzono, że brzoza nie tylko leczy ciało, ale też duszę, do tej pory wiele osób jest zdania, że przebywanie pośród brzóz daje ukojenie, przywraca równowagę wewnętrzną i spokój.

Czarny bez jest rośliną pospolitą i występuje najczęściej w formie rozrastającego się krzewu lub drzewa o niedużej wysokości. Czarny bez jest rośliną rozpowszechnioną praktycznie na całym świecie, występuje w całej Europie, Afryce północnej, na Bliskim Wschodzie, południowej Australii, Nowej Zelandii.

Jadalne kwiaty najlepiej sprawdzają się w deserach, kwiatowych lemoniadach, syropach, octach, oxymelach, różnego rodzaju świeżych sałatkach, zarówno owocowych jak i tych z warzywami czy też zwykłą zieloną sałatą. To także piękne i jadalne dekoracje. Możemy też z nich parzyć herbatki z dodatkiem świeżych ziół,  same  kwiaty suszyć, a także fermentować na zimowe herbatki. Można dodawać je do konfitur np. płatki dzikiej róży, bzu czarnego czy też robić nalewki, a nawet kisić.

Czosnaczek pospolity (łac. Alliaria petiolata, zwany także czosnaczkiem polnym i czosnkowym)  jest rośliną dość rozpowszechnioną, występuje na terenie niemal całego kraju, m.in. w lasach liściastych, zaroślach, terenach ruderalnych, pod płotami, na przydrożach.

Mniszek lekarski (łac.Tarxacum officinale L., nazwy ludowe mlecz, dmuchawiec) powszechnie występujący chwast, który od dawna znany i wykorzystywany jest w medycynie ludowej do zapobiegania różnym dolegliwościom. 

Pokrzywa zwyczajna (łac.Urtica dioica), nazwy ludowe: koprucha, parzenica, pokrzywa chyżawka, pokrzywa dwupienna, pokrzywa parząca, pokrzywa wielka, zgajka, żyrucha, żyrucha parząca, żyzka, zgruna, to wieloletnia bylina z rodziny pokrzywowatych, pospolicie występująca na terenie całego kraju.

Najprawdopodobniej każdy z nas poczuł na własnej skórze, co znaczą piekące i spierzchnięte usta w mroźny dzień. Zwłaszcza zimą i wczesną wiosną mają tendencję do przesuszania się i w efekcie do pękania. Pierwszy sygnał, który sugeruje, że coś jest nie tak to uczucie ściągnięcia i napięcia skóry. 

Odpowiedni kolor żywności jest jednym z parametrów, które wpływają na wybór danego produktu przez Konsumenta. Żywność o właściwej barwie kojarzona jest ze świeżością, wysoką wartością odżywczą i bezpieczeństwem. Podnosi to też jej wartość rynkową. Podczas procesu przetwarzania żywność traci swoją naturalną barwę, a dodanie barwnika umożliwia przywrócenie jej z powrotem.

Pojęcie „zielonego soku” dotyczy każdego soku przygotowanego na bazie zielonych roślin. W ostatnim czasie picie zielonych soków stało się popularne, ze względu na ich wysoką wartość żywieniową i właściwości prozdrowotne. Wypicie szklanki soku dziennie nie tylko dostarcza cennych składników, ale także pomaga oczyścić, odkwasić, nawodnić i wzmocnić organizm. W sklepach dostępne są soki wyciśnięte z zielonych roślin, m.in. z trawy jęczmiennej, pokrzywy, jarmużu, natki pietruszki oraz soki w formie sproszkowanej. Zdrowy sok można także samodzielnie i szybko przygotować w warunkach domowych. To doskonała przekąska między głównymi posiłkami.

Wiosna! Zawsze czekam na nią z utęsknieniem. Po zimowym marazmie i zniechęceniu pora do wzmożonej pracy, ale i czerpania z natury pełnymi garściami. Wiosna to czas, gdy przyroda budzi się na nowo do życia po okresie uśpienia, zastoju, szarości. To czas siewów, sadzenia, wiosennych porządków i zachwytu nad budzącą się do życia naturą. Dla mnie każdy spacer to odkrycie czegoś nowego, nowe kulinarne doznania i eksperymenty, nowe smaki, nowe pomysły.

Niebieski – mój ulubiony kolor. Obecny w moim życiu w szerokim zakresie. Pojawia się w makijażu, ubiorze, dekoracjach wnętrzarskich a ostatnio również w daniach. Na początku musiałam przekonywać rodzinę i znajomych do moich eksperymentów kulinarnych. Część osób obawiała się, że niebieskie potrawy są efektem dodawania sztucznych barwników. U mnie w kuchni, to niemożliwe, aby kolor uzyskiwać dzięki niezdrowym dodatkom. 

Dieta ketogeniczna (inaczej dieta ketonowa, dieta ketogenna, low-carb) jest zaprzeczeniem większości zaleceń żywieniowych. Jest to dieta niskowęglowodanowa, wysokotłuszczowa i średniobiałkowa. Dieta ta polega na ograniczeniu ilości spożywanych węglowodanów do niezbędnego dla funkcjonowania organizmu minimum. Podstawowym celem diety ketogenicznej jest wejście w stan ketozy, dzięki któremu organizm zaczyna czerpać energię z tłuszczu.